نظارت بانکی و حسابرسان خارجی نقش مهمی در تضمین ثبات و یکپارچگی موسسات مالی دارند. در اینجا یک نمای کلی از عملکردها و تعاملات آنها آورده شده است:
نظارت بانکی
تعریف: نظارت بانکی شامل نظارت نظارتی توسط نهادهای دولتی است تا اطمینان حاصل شود که بانک‌ها به طور ایمن و سالم و با رعایت قوانین و مقررات عمل می‌کنند.
توابع کلیدی:
انطباق مقررات: حصول اطمینان از رعایت الزامات سرمایه، استانداردهای نقدینگی و سایر مقررات.
ارزیابی ریسک: ارزیابی ریسک‌هایی که بانک‌ها با آن مواجه هستند، از جمله ریسک های اعتباری، بازار، عملیاتی و نقدینگی.
بازرسی در محل: انجام معاینات و ممیزی‌های منظم برای ارزیابی سلامت مالی بانک و شیوه‌های مدیریت ریسک.
حمایت از مصرف کننده: حفاظت از منافع سپرده‌گذاران و تضمین رفتار عادلانه با مشتریان.
نهادهای نظارتی:
فدرال رزرو (در ایالات متحده)
دفتر کنترل کننده ارز (OCC)
بانک مرکزی اروپا (ECB)
حسابرسان خارجی
تعریف: حسابرسان خارجی متخصصان یا شرکت‌هایی مستقل هستند که صورت‌های مالی و عملیات بانک را ارزیابی می‌کنند تا در مورد صحت و انطباق آنها با استانداردهای حسابداری نظر دهند.
توابع کلیدی:
حسابرسی مالی: بررسی صورت‌های مالی بانک برای اطمینان از عاری بودن از تحریف با اهمیت.
حسابرسی انطباق: بررسی پایبندی به الزامات نظارتی و سیاست‌های داخلی.
ارزیابی مدیریت ریسک: ارزیابی اثربخشی فرآیندهای مدیریت ریسک بانک.
کشف تقلب: شناسایی تقلب یا بی‌نظمی‌های احتمالی در گزارشگری مالی.
تعامل بین نظارت بانکی و حسابرسان خارجی
نقش‌های مکمل: هر دو نهاد با تمرکز ناظران بر انطباق با مقررات و حسابرسان خارجی بر دقت مالی، هدفشان افزایش ایمنی و سلامت بانک‌ها است.
به اشتراک‌گذاری اطلاعات: ناظران ممکن است برای اطلاع از ارزیابی‌ها و بررسی‌های خود به یافته‌های حسابرسان خارجی تکیه کنند.
چارچوب‌های نظارتی: حسابرسان خارجی باید هنگام حسابرسی بانک‌ها از الزامات نظارتی آگاه باشند و اطمینان حاصل کنند که کار آنها مطابق انتظارات تعیین شده توسط ناظران است.
نتیجه گیری
همکاری بین ناظران بانکی و حسابرسان خارجی برای حفظ یکپارچگی سیستم بانکی حیاتی است. در حالی که ناظران انطباق و مدیریت ریسک را اعمال می‌کنند، حسابرسان خارجی ارزیابی مستقلی از سلامت مالی ارائه می‌کنند و با هم اعتماد و ثبات را در بخش مالی تقویت می‌کنند.
